Chłoniak- objawy. We wczesnym stadium tej choroby najczęściej pojawiają się bardzo niecharakterystyczne objawy, które bardzo często mylone są z przeziębieniem. Do ogólnych wczesnych objawów chłoniaka zaliczamy: Gorączkę o nieustalonej przyczynie, osłabienie organizmu, spadek masy ciała (> 10 proc. w ciągu 6 mies.) czy nocne poty. Ziarnica złośliwa, czyli choroba Hodgkina (Hodgkin lymphoma) lub tak zwana limfogranulomatoza, dotyczy głównie ludzi młodych. Występują dwa szczyty zachorowalności – pierwszy przypada na 25. rok życia, drugi pojawia się po 50. roku życia. Ziarnica u dziecka najczęściej rozpoznawana jest w wieku od 5 do 15 lat. U dzieci i młodzieży < 20. rż. zwykle gwiaździak włosowatokomórkowy (a. pilocy-ticum), przeważnie obustronny. Powoduje pogrubienie nerwów wzrokowych i/lub skrzyżowania, część guzów wzmacnia się po kontraście. U dorosłych glejak nerwów wzrokowych to często gwiaździak anaplastyczny lub glejak wielopostaciowy; zwykle jednostronny. Na przykład, chłoniak rozwijający się w klatce piersiowej może powodować duszności czy kaszel, podczas gdy chłoniak w obszarze brzucha może prowadzić do uczucia pełności, bólów brzucha czy nawet do zaburzeń trawiennych. Chłoniak w mózgu z kolei może być przyczyną objawów neurologicznych, takich jak zawroty głowy czy drgawki. Chłoniak Ostatnie miejsca- Bezpłatna rehabilitacja pacjentów onkologicznych w wieku 18-64 lata z Wielkopolski, zapraszamy! Zapraszamy do wzięcia udziału w bezpłatnej rehabilitacji dla pacjentów onkologicznych w wieku 18-64 lata z Wielkopolski Zostały ostatnie miejsca w Lesznie oraz Pile. Chłoniak epiteliotropowy jest nietypową formą chłoniaka, stanowiącą ok. 3–8% wszystkich chłoniaków psich oraz poniżej 1% wszystkich nowotworów skórnych u psów [1]. Jest to nowotwór pochodzący głównie z limfocytów T, z charakterystycznym fenotypem komórkowym CD3+ i CD4–/CD8+ kompatybilnym z fenotypem limfocytów T . Ok. 2% zachorowań na wszystkie nowotwory złośliwe stanowią chłoniaki. Chłoniak to najczęściej spotykany nowotwór krwi i trzeci co do częstości występowania nowotwór wieku dziecięcego1. Chłoniaki są to choroby nowotworowe, w których następuje nieprawidłowy rozrost komórek układu chłonnego. Komórki zajmują węzły chłonne, śledzionę, szpik kostny, krew i inne narządy. Wyróżniamy wiele typów tej choroby nowotworowej. Najczęstszym podtypem jest chłoniak rozlany z dużych komórek B (DLBCL)2. Jak powstają chłoniaki nieziarnicze? Chłoniaki nieziarnicze są szóstym z kolei nowotworem pod względem częstości występowania, a także śmiertelności spowodowanej chorobami nowotworowymi u osób dorosłych. Większość to rozrosty limfocytów B (86%), rzadziej limfocytów T (12%), natomiast chłoniaki wywodzące się z komórek naturalnej cytotoksyczności stanowią 2%3. Jak rozwijają się chłoniaki nieziarnicze? Chłoniaki nieziarnicze są chorobami komórek krwi. Ludzki organizm składa się z komórek, które, gdy są stare i zniszczone, ulegają zastąpieniu. Odbywa się to poprzez ich podział, w wyniku którego z jednej komórki powstają dwie identyczne. W zdrowym organizmie podział ten jest pod kontrolą, tak aby liczba komórek odpowiadała potrzebom organizmu. Gdy proces ten zostaje zakłócony, wytwarza się nadmierna liczba komórek i może rozwinąć się nowotwór4. U osób z chłoniakiem nieziarniczym (ang. NHL, Non-Hodgkin lymphoma) nieprawidłowe limfocyty rozrastają się w niekontrolowany sposób, gromadzą się i tworzą guzy, wypierają pozostałe rodzaje krwinek białych. Zdolność organizmu do walki z infekcją zostaje osłabiona5. DLBCL – 40% przypadków chłoniaków nieziarniczych Najczęstszym rodzajem chłoniaka nieziarniczego jest chłoniak rozlany z dużych komórek B (ang. DLBCL, diffuse large B-cell lymphoma). Globalnie stanowi 40% wszystkich przypadków NHL6. Częstość występowania DLBCL zwiększa się wraz z wiekiem – ok. połowa pacjentów w momencie rozpoznania ma ponad 60 lat. Jednak choroba dotyka również dzieci7. Pierwszym objawem choroby jest często niebolesne, gwałtowne powiększenie węzłów chłonnych w okolicach szyi, pod pachami lub w pachwinach. W niektórych przypadkach powiększenie węzłów może być bolesne. Pacjenci mogą doświadczać również innych objawów, jak potnocne, gorączka, nieuzasadniona innymi przyczynami utrata masy ciała czy uczucie zmęczenia7. Większość przypadków DLBCL występuje w węzłach chłonnych, lecz w ok. 40% przypadków choroba obejmuje również inne narządy8. Choroba oraz leczenie mogą mieć istotny wpływ na jakość życia pacjentów. Znacznie częściej niż osoby zdrowe doświadczają pogorszonego stanu, zmagają się z lękami i depresją. Nawet długo po zakończeniu terapii mogą odczuwać lęk związany ze stanem zdrowia9. Nie obce są im również problemy fizyczne, występujące przed lub po transplantacji, takie jak neutropenia (istotnie obniżona liczba białych krwinek – nautrofilów), zakażenia, krwawienia, zmęczenie, nudności i wymioty, odwodnienie, biegunka i zapalenie błon śluzowych10. Kluczowe szybkie wdrożenie leczenia DLBCL jest agresywny, złożony i trudny do leczenia – 10% pacjentów ma oporną postać choroby11,12. Kluczem dla powodzenia terapii jest szybkie wdrożenie leczenia. Podstawową metodą terapeutyczną pozostaje chemioterapia. U części pacjentów stosowany jest również autologiczny przeszczep komórek macierzystych12. – Niestety wielu pacjentów – ze względu na zły stan zdrowia nie kwalifikuje się do autologicznego przeszczepu komórek macierzystych, są też tacy, u których chemioterapia ratunkowa i przeszczep nie powiodły się. W ich przypadku opcje leczenia są ograniczone, a wskaźniki przeżywalności niskie. Z ratunkiem idą jednak innowacyjne metody leczenia, takie jak immunoterapia komórkowa. Wyniki badań klinicznych w tym zakresie są bardzo obiecujące. Najbardziej zaawansowaną formą immunoterapii komórkowej jest leczenie z zastosowaniem CAR-T cells, z którą wiązane są ogromne nadzieje – mówi prof. dr hab. n. med. Sebastian Giebel, kierownik Kliniki Transplantacji Szpiku i Onkohematologii Centrum Onkologii - Instytutu im. Marii Skłodowskiej-Curie Oddziału w Gliwicach. Ludzki organizm sam walczy z chorobą nowotworową Siła technologii CAR-T tkwi w nauce i krwi pacjenta, a dokładnie mówiąc w jego własnych limfocytach T, które zostają ukierunkowane przeciwko komórkom nowotworowym. Jak w praktyce działa mechanizm terapii CAR-T? W specjalistycznym procesie separowania komórek krwi (leukafereza) izolowane są z niej leukocyty, w tym limfocyty T. Następnie są one zamrażane i przekazywane do laboratorium w celu modyfikacji. Przy pomocy wektora wirusowego limfocyty T zostają genetycznie zaprogramowane tak, aby rozpoznawały komórki nowotworu. Następnie nowo utworzone komórki CAR-T trafiają z powrotem do krwi pacjenta. Tak zaprogramowane komórki CAR-T są w stanie rozpoznać komórki nowotworowe, przyłączyć się do nich i aktywnie je zniszczyć. – Terapia CAR-T cells to zaawansowana technologia w immunoterapii, tworzona z myślą o wykorzystaniu własnego układu odpornościowego pacjenta do walki z nowotworem. To terapia przyszłości, która daje szansę na wyleczenie – dodaje prof. dr hab. n. med. Sebastian Giebel. [1] Chłoniaki - wiadomości ogólne. Dostępne pod linkiem: Dostęp: [2] Ibidem [3] Krzysztof Warzocha, Ewa Lech-Marańda, Diagnostyka i leczenie chłoniaków nieziarniczych. Dostępne pod linkiem: Dostęp: [4] Instytut Hematologii i Transfuzjologii, Jak rozwijają się chłoniaki nieziarnicze?. Dostępne pod linkiem: Dostęp: [5] Leukeima & Lymphoma Society. NHL. Dostępne pod linkiem: Dostęp: 09, [6] World Health Organization. Diffuse large B-cell lymphoma. Review of cancer medicines on the WHO list of essential medicines. Dostępne pod linkiem: Dostęp: [7] Lymphoma Research Foundation, Diffuse Large B-Cell Lymphoma (DLBCL). Dostępne pod linkiem: Dostęp: [8] Leukemia & Lymphoma Society. Lymphoma - Non-Hodgkin: Subtypes. Dostępne pod linkiem: Dostęp: [9] Ozlem Ovayolu, Nimet Ovayolu, Emine Kaplan, Mustafa Pehlivan, Gulendam Karadag, Symptoms and Quality of Life: Before and after stem cell transplantation in cancer. Materiał dostępny pod linkiem: Dostęp: [10] Ibidem [11] Lalit S Raut, Prantar P Chakrabarti, Institute of Haematology and Transfusion Medicine, Medical College and Hospital, Kolkata, West Bengal, India, Management of relapsed-refractory diffuse large B cell lymphoma. Dostępne pod linkiem: Dostęp: [12] Crump M, Neelapu S, Farooq U, Van Den Neste E, Kuruvilla J et al. (2017) Outcomes in refractory diffuse large B-cell lymphoma: results from the international SCHOLAR-1 study. Blood. E-pub ahead of print August 03. doi: Chłoniaki to nowotwory złośliwe węzłów chłonnych. Są jednym z częstszych nowotworów u dzieci. Węzły zrastają się ze sobą tworząc duży guz. Chłoniaki to choroba nowotworowa białych ciałek krwi (limfocytów). Są one jednym z najważniejszych elementów naszego układu odpornościowego. Przemieszczają się we krwi i węzłach chłonnych i mają za zadanie chronić ludzi przed chorobami. Czasem jednak limfocyty, zamiast obrońcami, stają się agresorami. Wystarczy, ze w jednej z tych komórek nastąpi przemiana i powstanie patologiczny klon komórkowy, który rozrasta się, niszczy prawidłowe tkanki, powoduje zaburzenia immunologiczne i metaboliczne. Według Światowej Organizacji Zdrowia liczba zachorowań na chłoniaki wzrasta o około 4-5 % rocznie. Chłoniaki dzielimy na chłoniaki Hodgkina (ziarnicę złośliwą) i chłoniaki nieziarnicze (ang. non-Hodgkin lymphoma, NHL). W Polsce odnotowuje się co roku około 1000 nowych zachorowań na ziarnicę złośliwą i około 6000 na chłoniaki nieziarnicze. Ryzyko zachorowania na te drugie rośnie wraz z wiekiem, osiągając szczyt między 70. a 80. rokiem życia. Z kolei ziarnica złośliwa atakuje najczęściej około 20-30 roku życia i po przekroczeniu u dzieci Chłoniaki Hodgkina i inne chłoniaki atakujące dzieci mogą być dziś z powodzeniem leczone. Jedynym warunkiem jest wczesne rozpoznanie i rozpoczęcie terapii. Rodziców powinno zaalarmować: powiększenie węzłów chłonnych na szyi, poranne wymioty, ból głowy, ponad 14 dni gorączki, zaparcia, uporczywy kaszel, guzowate obrzmienia tkanek i narządów, bóle kostne oraz złamania kości na wskutek lekkiego urazu. Monika K Witam chcialbym sie dowiedziec czy chorujac na ziarnice zlosliwa juz dziesiaty rok, przysluguje [renta] wybralem 6 seri chemioterapi i 28 na odpis * ~mily U mojej kuzynki stwierdzono choniaka burkita jest po zakończonej chemioterapi ale ma strasznie złe wyniki i jest bardzo słaba guza miała na szyi był bardzo duży po chemi się zwapnił nie ma go ale bardzo się martwię dziewczyna ma 23 lata czy jest szansa na wyleczenie? ~iza Czy jak sie ma chlonniaka to czy wszystkie wezly sa powiekszone? ~Agusia:-( 1. Czy chłoniak Hodgkina ma coś wspólnego z ziarnicą złośliwą? Tak. Ziarnica złośliwa to po prostu stara nazwa choroby, którą teraz określa się jako chłoniak Hodgkina. 2. Czy ja mam raka? Nie, chłoniaki to nie raki, chociaż są często z nimi mylone. Chłoniaki i raki są nowotworami złośliwymi, jednak wywodzą się z innych komórek (chłoniaki z limfocytów, a raki z nabłonka), dlatego mają inny przebieg. Chłoniaki generalnie są bardziej wrażliwe na chemioterapię od raków i dlatego chemioterapia jest podstawą leczenia chłoniaków (w rakach niemal zawsze dąży się do zabiegu operacyjnego). Ponadto w przypadku chłoniaków udaje się wyleczyć chorych nawet z bardzo zaawansowanej choroby z przerzutami, podczas gdy w zdecydowanej większości przypadków rak z przerzutami do innych narządów uważany jest za chorobę nieuleczalną. 3. Czemu zachorowałem/am na chłoniaka? W przypadku większości chorych nie znamy odpowiedzi na to pytanie. Wydaje się, że do choroby dochodzi w wyniku przypadkowego błędu w trakcie dojrzewania limfocytów, co skutkuje przemianą limfocytu w komórkę nowotworową i prowadzi do rozwoju choroby. U niektórych chorych stwierdzono czynniki, które sprzyjają rozwojowi chłoniaka. Są to upośledzenie odporności (np. infekcja HIV) czy niektóre infekcje wirusowe. W przypadku chłoniaka Hodgkina wykazano pewną predyspozycję genetyczną - choroba nieco częściej występuje u rodzeństwa osób, które na nią zachorowały. Oczywiście należy tu wyraźnie podkreślić, że mowa o tylko nieco zwiększonym ryzyku choroby, co w przeliczeniu na liczby oznacza, że w ogromnej większości przypadków rodzeństwo osób chorych nie zachoruje na chłoniaka. 4. Jak rozpoznać chłoniaka? Chłoniak jest zawsze rozpoznawany na podstawie badania histopatologicznego pobranej tkanki (np. powiększonego węzła chłonnego). Podejrzenie chłoniaka najczęściej wysuwa się, gdy chory lub lekarz wyczuwa powiększone węzły chłonne. Należy podkreślić, że, szczególnie w przypadku młodych chorych, w większości przypadków węzły chłonne powiększone są z powodu niegroźnych infekcji. Najbardziej niepokojące są znacznie powiększone węzły chłonne, powyżej 2-3 cm, szczególnie jeśli towarzyszą im objawy ogólne (gorączka powyżej 38 st. C, poty nocne i/lub spadek masy ciała). Warto takie objawy zgłaszać wcześnie lekarzowi, bo im szybciej nowotwór będzie rozpoznany tym większa szansa na jego wyleczenie. Jeśli lekarz będzie podejrzewał chłoniaka, skieruje chorego do chirurga celem pobrania węzła chłonnego. 5. Jak objawia się chłoniak? Objawy chłoniaka bardzo zależą od miejsca, gdzie się rozwija. W większości przypadków są to węzły chłonne - wyczuwa się wówczas powiększone twory pod skórą przypominające grudki, węzły takie nie są zazwyczaj bolesne a skóra nad nimi nie jest zaczerwieniona. W przypadku powiększenia węzłów chłonnych w klatce piersiowej (co jest typowe dla chłoniaka Hodgkina) mogą wystąpić takie objawy jak duszność i kaszel, objawom tym może też towarzyszyć obrzęk twarzy i szyi z poszerzeniem żył widocznych na klatce piersiowej – wówczas rozpoznaje się zespół żyły głównej górnej. Niekiedy chory odczuwa ból węzłów chłonnych po spożyciu alkoholu- jest to bardzo charakterystyczny objaw chłoniaka Hogdkina, niemniej występuje dość rzadko. U ok. 30 % pacjentów występują tak zwane objawy ogólne, do których zalicza się: nocne poty, gorączki powyżej 38 st. C utrzymujące się ponad 2 tygodnie nie związane z toczącą się infekcją, spadek masy ciała powyżej 10 % w ciągu ostatnich 6 miesięcy. 6. Jakie badania należy wykonać przy rozpoznaniu chłoniaka? W pierwszej kolejności pobiera się do badania podejrzaną zmianę np. powiększony węzeł chłonny. Jeśli badanie histopatologiczne potwierdzi rozpoznanie chłoniaka, należy określić stopień zaawansowania choroby. W tym celu wykonuje się badanie PET/CT, oraz ewentualnie inne badania (np. trepanobiopsję), jeśli są do nich wskazania. Następnie wykonuje się badania przed kwalifikacją chorego do chemioterapii w celu oceny wydolności poszczególnych narządów (w tym echo serca i badania laboratoryjne). 7. Co to jest badania PET? Badanie to jest nowoczesną odmianą tomografii komputerowej. W pierwszym etapie chory ma wykonywaną typową tomografię komputerową. W dalszej kolejności chory otrzymuje dożylnie specjalną substancję (znacznik) i badanie powtarza się po kilkudziesięciu minutach. Podawany znacznik gromadzi się w miejscach, które mają tak zwaną dużą aktywność metaboliczną (np. w tkance nowotworowej). Przewaga PET nad typową tomografią komputerową polega na tym, że wskazuje, czy nieprawidłowe zmiany (np. powiększone węzły chłonne) są zajęte przez proces nowotworowy, czyli czy gromadzi się w nich znacznik, czy też są to zmiany nieaktywne (np. pozostałość po przebytym kiedyś procesie zapalnym). Ponadto jedno badanie obejmuje całe ciało. W ostatnich latach w Polsce zakupiono wiele urządzeń do wykonywania tego badania i jego dostępność znacząco się poprawiła 8. Jak bardzo zaawansowana jest moja choroba? W chłoniaku Hodgkina wyróżnia się 4 stopnie zaawansowania choroby. W pewnym uproszczeniu można to przedstawić następująco: I stopień - zajęta pojedyncza grupa węzłów chłonnych lub pojedyncza zmiana pozawęzłowa II stopień - zajęte dwie lub więcej grup węzłów chłonnych po tej samej stronie przepony (czyli np. zajęte węzły chłonne szyjne i pachowe) III stopień - zajęte węzły chłonne po obu stronach przepony (czyli np. zajęte węzły chłonne szyjne i pachwinowe) IV stopień (najbardziej zaawansowany) - zajęte węzły chłonne oraz narząd pozawęzłowy. Ponadto do każdego z wymienionych stopni dodaje się literkę B, jeśli występują objawy ogólne (poty nocne, gorączki i/lub spadek masy ciała- patrz wyżej) lub literkę A, jeśli objawy te nie występują. 9. Czy będę mieć operację? Podstawą leczenia chłoniaków jest chemioterapia, czasem uzupełniana radioterapią, natomiast chorzy nie są kwalifikowania do operacyjnego leczenia choroby. Zabieg operacyjny wykonuje się jedynie w celu pobrania do badania podejrzanej zmiany lub jej fragmentu. Jeśli do badania pobierany jest węzeł chłonny położony powierzchownie (np. na szyi) zabieg jest krótkotrwały (do kilkunastu minut). Jeśli zmiana położona jest np. w klatce piersiowej chory musi się liczyć z bardziej inwazyjnym zabiegiem. 10. Jak się leczy chłoniaka Hodgkina? Podstawą leczenia jest chemioterapia, najczęściej stosowane są kursy ABVD lub eskalowany BEACOPP. Liczba kursów zależy od zaawansowania choroby oraz różnych czynników ryzyka stwierdzanych u danego pacjenta. Ponadto po zakończeniu chemioterapii stosuje się często radioterapię na miejsca pierwotnie zajęte przez chorobę. W przypadku nawrotu choroby lub oporności na leczenie stosuje się bardziej intensywne schematy, standardem w takiej sytuacji jest również kwalifikacja chorych do autotransplantacji szpiku, jeżeli ich stan ogólny pozwala na przeprowadzenie takiej procedury. 11. Czy będę miał przeszczep szpiku? W przypadku chłoniaka Hodgkina typowo wykonuje się autotransplantację szpiku, czyli przeszczepienie własnego szpiku chorego. Nie wykonuje się jej, jeśli chory uzyskuje remisję po leczeniu pierwszej linii. Procedurę tę przeprowadza się u każdego chorego tylko w przypadku oporności na stosowane leczenie lub nawrotu choroby, oczywiście jeśli stan biologiczny chorego na to pozwala. Alotransplantacja szpiku, czyli przeszczepienie szpiku od innego dawcy jest wykonywana rzadko, w przypadkach nawrotu choroby po autotransplantacji szpiku. Procedura ta jest obciążona znacznie większym ryzykiem powikłań niż autotransplantacja, dlatego kwalifikowani są do niej stosunkowo nieliczni chorzy w bardzo dobrym stanie ogólnym. 12. Czy chłoniaka Hodgkina da się wyleczyć? Tak. Całkowite wyleczenie udaje się osiągnąć aż u 80% chorych. 13. Czy mogę jakoś wpłynąć na wynik leczenia? Największy wpływ na rezultat leczenia ma stopień zaawansowania choroby i wrażliwość nowotworu na chemioterapię. Właściwa dieta czy tak zwany zdrowy tryb życia nie mają bezpośredniego wpływu na rozwój chłoniaka, jednak stosowanie się do ogólnie znanych wytycznych pomoże utrzymać ciało w dobrej formie, co pozwoli lepiej znieść chemioterapię i ograniczy jej powikłania. Należy przy tym pamiętać, że w ok. 7-10 dobie po chemioterapii należy się spodziewać spadków wyników morfologii krwi, szczególnie białych krwinek. Należy w tym czasie unikać wszelkich źródeł infekcji. Zaleca się wówczas unikanie spożywania surowych potraw oraz pokarmów z żywymi kulturami bakterii, a także unikanie dużych skupisk ludzkich. 14. Jak wygląda życie z chłoniakiem Hodgkina? Po ustaleniu rozpoznania i zaawansowania choroby chory otrzymuje chemioterapię. Wlewy chemioterapii trwają 1 dzień co 2 tygodnie w przypadku schematu ABVD lub nieco dłużej w przypadku schematu BEACOPP. Czas pomiędzy nimi, jeśli nie występują ciężkie powikłania, spędza się najczęściej w domu. Chorzy często odczuwają dyskomfort po zastosowanym leczeniu, dlatego należy prowadzić przez ten czas oszczędzający tryb życia. Po uzyskaniu wyleczenia chory może prowadzić tryb życia jak przed chorobą. Powinien jedynie co kilka miesięcy zgłaszać się do hematologa celem badań kontrolnych. W przypadku wystąpienia nawrotu choroby pacjent będzie kwalifikowany do kolejnej chemioterapii. 15. Czy będę mógł prowadzić normalne życie po wyleczeniu choroby? W absolutnej większości przypadków odpowiedź na to pytanie brzmi tak. Pacjenci po wyleczeniu mogą wrócić do pracy zawodowej czy np. podjąć przerwane studia. Niemniej należy pamiętać, że po zastosowanym leczeniu obserwuje się niekiedy odległe w czasie powikłania, dlatego pacjenci, którzy przebyli chorobę powinni być nieco dokładniej kontrolowani przez lekarza. U osób, u których wykonywano radioterapię szyi istnieje duże ryzyko rozwinięcia niedoczynności tarczycy, dlatego należy okresowo oznaczać poziom hormonów tarczycy. Ponadto udowodniono, że młode kobiety poddane radioterapii w okolicy klatki piersiowej, mają większe ryzyko raka piersi, dlatego powinny mieć regularnie wykonywaną mammografię. 16. Czy będę mógł/mogła mieć dzieci po leczeniu? Na to pytanie trudno jest odpowiedzieć. Wiadomo, że u części chorych zastosowane leczenie może doprowadzić do bezpłodności, chociaż nie da się przewidzieć, kogo to dotknie. Dlatego warto rozważyć pobranie i przechowanie nasienia lub komórek jajowych przed rozpoczęciem leczenia. Usługi takie są dość powszechnie dostępne, natomiast ich koszty w całości pokrywa pacjent. Fot. Hero Images / Getty Images Morfologia jest badaniem podstawowym wykorzystywanym również w diagnostyce chłoniaka Hodgkina. Odchylenia od normy w badaniu laboratoryjnym mogą nie pojawić się u każdego, a w zależności od postępu choroby wynik morfologii u osób z chłoniakiem może się znacząco różnić. Chłoniak Hodgkina jest klonalnym rozrostem komórek Reed-Sternberga i komórek Hodgkina, które wywodzą się z limfocytów B. Nie jest znana etiologia tej choroby, zmiany odczynowe są obecne przede wszystkim w obrębie węzłów chłonnych. Jednym z badań mogących wskazywać na tę jednostkę chorobową jest morfologia. Morfologia a chłoniak Hodgkina Morfologia jest podstawowym badaniem krwi, które pozwala na określenie stanu elementów morfotycznych krwi. Umożliwia ocenę wartości krwinek czerwonych, ich ilość, objętość, wysycenie hemoglobiną. Pozwala na określenie ilości płytek krwi i wskaźników układu białokrwinkowego. Ten ostatni wskazuje na udział procentowy poszczególnych frakcji białych krwinek, a jego zaburzenia są częstą wskazówką laboratoryjną w poszukiwaniu choroby. W przypadku chłoniaka Hodgkina morfologia nie zawsze ulega zmianie. Właściwie odsetek osób z zaburzeniami w morfologii krwi, szczególnie na wczesnym etapie rozwoju choroby, jest niewielki. Chłoniak Hodgkina – obraz kliniczny Początkowo objawy są ogólne: znaczne osłabienie, męczliwość, ból węzłów chłonnych i świąd skóry. Zdarzają się utrata masy ciała i poty nocne z towarzyszącą wysoką gorączką. Stopień I chłoniaka charakteryzuje się powiększeniem jednego węzła lub grupy przyległych węzłów chłonnych. Obejmuje również pojedynczą zmianę pozawęzłową, jednak wtedy bez jednoczesnego zajęcia węzłów chłonnych. Najbardziej zaawansowane jest stadium IV chłoniaka, charakteryzujące się nie tylko zajęciem węzłów chłonnych, ale również odległymi naciekami pozalimfatycznymi. Przekonajcie się, jakie znaczenie ma badanie na obecność genów BRCA1 i BRCA2: Zobacz film: Gen BRCA a nowotwory. Źródło: 36,6 Objawy związane z zajęciem węzłów chłonnych zależą od lokalizacji zmian. Jeśli są to zmiany w śródpiersiu, mogą wywołać kaszel, duszność. W innych miejscach w organizmie – niedrożność przewodu pokarmowego, zatrzymanie moczu i nie tylko. Pozawęzłowe zmiany obejmują powiększenie śledziony, wątroby i zmiany w kościach, macicy, skórze, szpiku, co daje odzwierciedlenie w badaniach krwi, w tym w morfologii. Początkowo choroba szerzy się przez ciągłość na sąsiadujące okolice, a następnie drogą krwi do odległych struktur limfatycznych i narządów wewnętrznych. Badania w diagnostyce chłoniaka Hodgkina Pierwszym wykonywanym badaniem jest morfologia krwi. Jak wcześniej wspomniano, tylko część chorych wykazuje istotne zmiany w tym badaniu podstawowym. U około 15% chorych wzrasta poziomu neutrofilii, eozynofilii i limfocytów. Morfologia w przebiegu chłoniaka Hodgkina może wskazywać na małopłytkowość, niedokrwistość (najczęściej normocytową), a czasami niedokrwistość autoimmunohemolityczną. Potwierdzenie rozpoznania wymaga przeprowadzenia szerszego panelu badań, jak pobranie węzła chłonnego do analizy i badanie histopatologiczne. Na początku października Kerry Minshall zauważyła dziwny guzek na szyi swojej córki. Zobaczyła go, dopiero kiedy czesała jej włosy. Szybko okazało się, że jest to bardzo rzadki nowotwór. Zobacz film: "Jak wygląda sytuacja w szpitalach pediatrycznych? Dr Feleszko: Takim sytuacjom można zapobiec" spis treści 1. Guzek na szyi dziecka 2. Chłoniak Hodgkina u dziecka 1. Guzek na szyi dziecka Kerry Minshall z Longton zauważyła, że jej 13-letnia córka Holly-Louise znacznie schudła. Nastolatka była również notorycznie zmęczona. Kobieta uznała, że jest to kwestia okresu dojrzewania i nie przejęła się tym zbytnio. Jednak pewnego dnia, kiedy pomagała jej rozczesać włosy przed pójściem do szkoły i odgarnęła je z karku 13-latki, zobaczyła niewielki guzek na jej szyi. "Zaniepokoiłam się tym, a Holly powiedziała, że był tam od pewnego czasu – mówi Kerry. - Nie widziałam go wcześniej, ponieważ moja córka lubi chodzić w rozpuszczonych włosach" – dodaje. Kerry i Holly (Facebook) Mama postanowiła jak najszybciej skonsultować się z lekarzem, by dowiedzieć się, czym jest tajemniczy guzek. Po wstępnym badaniu nastolatka została skierowana do szpitala na szczegółowe testy. 2. Chłoniak Hodgkina u dziecka Na miejscu okazało się, że jest to rzadki nowotwór - chłoniak Hodgkina w czwartym stadium, znany również jako ziarnica złośliwa. Jest to bardzo poważna choroba, ale dzięki odpowiednio wczesnej diagnostyce i szybko wdrożonemu leczeniu, nawet 90 proc. pacjentów udaje się uratować. "Jest w czwartym stadium, ale lekarze powiedzieli, że to uleczalny rak. Są pewni, że będą mogli się go pozbyć. Chodzi tylko o to, jakie leczenie będzie potrzebne i jak długo to zajmie" – tłumaczy Kerry. Holly-Louise czeka teraz siedem miesięcy chemioterapii w Royal Stoke University Hospital. Jest również leczona sterydami. Jeżeli wdrożone leczenie przyniesie pożądany efekt, wkrótce rozpocznie także radioterapię. "W tej chwili radzi sobie całkiem nieźle – mówi mama. – Zostały już tylko nocne poty, schudła i jest zmęczona. Za dwa miesiące pójdzie na kolejne badanie i dowiemy się, czy potrzebuje radioterapii" – dodaje. Holly otrzymała od rówieśników kolorową perukę (Facebook) Ze względu na ryzyko zakażenia koronawirusem Holly uczy się w szpitalu. Szkoła Ormiston Sir Stanley Matthews Academy zorganizowała jej wszystkie pomoce naukowe niezbędne do nauki zdalnej. Klasa dziewczynki złożyła się także na kolorową perukę, po tym, jak straciła włosy. Dzieci chciały w ten sposób umilić jej tak trudny czas. Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez Polecane polecamy

chłoniak u dzieci forum